خستگی در ورزش:

یکی از مواردی که امروزه متخصصین علوم ورزشی را وادار به تحقیق کرده عارضه مهم خستگی است. همانطورکه می دانیم خستگی بر ادامه ورزش اثر نامطلوب گذاشته و از کیفیت کار ورزشکاران می کاهد. این امر ورزشکاران و مربیان را وادار می سازد تا تحقیق کنند و بفهمند که چگونه می توان با خستگی مبارزه نمود و شدت آن را کاهش داد و بعد از تمرین سریع تر آن را از بدن دفع کرد.
باید متذکر شد که خستگی می تواند ریشه روانی یا بیماری داشته باشد اما ما در این جا درباره خستگی حاصل از فعالیت های ورزشی بحث خواهیم کرد.
در مورد تعریف خستگی باید گفت، حالت ناخوشایندی است که در بدن به وجود می آید. حال برای آنکه راه های مبارزه با این حالت را بدانیم به علت های فیزیولوژیک خستگی و انواع آن خواهیم پرداخت .
به طور کلی دو نوع خستگی وجود دارد: 1- خستگی هوازی 2- خستگی غیرهوازی
خستگی هوازی:
نوعی از خستگی است که در اثر فعالیت های هوازی به وجود می آید و علل آن به شرح زیر است:
- کم شدن سطح گلوکز خون در اثر فعالیت که در نتیجه کمبود گلیکوژن کبد و عضله است.
- کم شدن آب بدن به علت بالا رفتن سطح متابولیسم و عمل تعریق.
- کم شدن نمک بدن.
- افزایش حرارت بدن.
- عدم توازن بین یون های سدیم و پتاسیم.
- کاهش بازده قلب به علت افزایش نیاز اندام ها، که در هر ضربه قادر نیست خون کافی به اندام های بدن برساند.
نمونه خستگی هوازی را می توان در دوهای ماراتن و ده هزار متر مشاهده نمود.

خستگی غیرهوازی:
نوعی دیگر از خستگی است که در اثر فعالیت های غیرهوازی به وجود می آید. علل آن عبارتند از:
- کمبود اکسیژن.
- زیاد شدن حالت اسیدی خون که در اثر بالا رفتن مقدار اسید لاکتیک می باشد. این اسیدی شدن خون سبب به وجود آوردن اختلالاتی در امر انقباض عضلانی می گردد. بدین ترتیب ماده ای که در انتهای سیناپس های عصبی ترشح می شود ( استیل کولین ) را تحت تاثیر قرار می دهد و چون این ماده در عمل انقباض نقش مهمی دارد کارش مختل گشته و انقباض به خوبی انجام نمی گیرد.
- کمبود مواد قندی و کاهش آن در اثر فعالیت و ندادن استراحت های حساب شده در جهت ترمیم ATP PC از دست رفته در فعالیت های شدید و کوتاه مدت.
نمونه خستگی غیر هوازی را در کشتی می توان به خوبی مشاهده کرد.