مربی من

مربی من

http://www./my coach.blogsky.com
مربی من

مربی من

http://www./my coach.blogsky.com

ایران فاقد بوکسور شش دانگ

‎‏


پس از بازگشائی مجدد ورزش بوکس در بهمن ماه سال 68 که اولین دوره مسابقات استان تهران در سالن ورزشی حیدر نیا برگزار شد تاکنون تهران و ایران رنگ بوکسور تمام عیار و شش دانگ را به خود ندیده است. قبل از پیروزی انقلاب اسلامی این ورزش شرایط خاص خودش را داشت اما پس از انقلاب زیر بنا تغییر کرده و ملاک ما بعد از انقلاب است که آیا حرفی برای گفتن در این حرفه زیبا داریم یا خیر. اگر بخواهیم بین بد ، متوسط ، خوب ، خیلی خوب و عالی برای بوکس ایران امتیازی قائل بشویم میتوان گفت کشور عزیز ما طی 24 سال گذشته قهرمانان خوبی را به خود دیده است. ما طی این چند سال به پشتوانه غیرت تعصب توانستیم رتبه و مقامهای درخور توجه ای بدست آوریم. شاید اگر در کنار این شهامت و جسارت کمی علم و دانش بوکس کردن به بچه ها و قهرمانان داده میشد به مراتب جایگاهمان بهتر از آن چیزی که الان هستیم بود.
بوکسورهای ما به لحاظ بار فنی بسیار ضعیف هستند ، آنها در ترکیب زدن Combination عاجز و در تشخیص حرکت به کدامین جهت Rotation درست عمل نمیکنند. بعضی از بوکسورهای ما هنوز Upright Stance خود را نمیدانند
چه برسد به اینکه بوکس کنند.
آنها در retract دیر عمل میکنند و حتی وظیفه The Lead hand و The rear hand را نمیدانند.
یک بوکسور شش دانگ یا تمام عیار ( Complete) نه تنها تمامی فاکتورهای فوق را به نحو احسن انجام میدهد بلکه Harmony هماهنگی ، Balance تعادل ، Action عمل ، reaction عکس العمل ، Flexible انعطاف پذیری ، Speed سرعت ، Guard گارد ، Defense دفاع ها ، distance recognition شناخت فاصله ، Technic اجرای فن و مهارت ، Tactic راه و روش مبارزه را به خوبی شناخته و در صحنه مبارزه اجرا مینماید. یک قهرمان ملی دلیل بر خوب بودن و بی نقص نبودن نیست چرا که بالاخره میبایست یکنفر این عنوان را در کشور کسب کند و مطمئنأ بین خوب و متوسط ، شخص خوب برنده خواهد شد. اما این بوکسور خوب ، دلیل بر خیلی خوب بودنش نیست چرا که ضعفهای او زمانی مشهود میشود که او را با یک حریف خیلی خوب و یا عالی محک بزنیم. برای ساختن بوکسور تمام عیار نیاز به اساتید و کادر مجرب و فهیم میباشد تا بتوانند آموزش و مهارت صحیح توأم با شیوه و روش مبارزه درست را با فن بیان قوی به ورزشکار یا متربی انتقال دهد. در پایان امیدوارم روزی برسد که بوکسوران تمام عیار به معنی واقعی کلمه در این ایران پهناور تربیت شده تا در عرصه خارجه مهارت و فنون خود را توأم با جسارت و شجاعتشان تلفیق نموده تا لیاقت واقعی کشور عزیزمان ایران بواسطه آن دلاوران در صحنه بین الملل مشهود گردد .
نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.