برنامه استقامتی _چربی سوزی 
مواد غذایی چربی سوز NEGATIVE CALORIE FOODS :
.
.
همه به دنبال راههای مختلف کاهش وزن می باشند.در این بین نقش تغذیه خیلی چشمگیر است و شما چنانچه تحرک بالایی هم نداشته باشید می توانید با یک رژیم غذایی خوب و برنامه ریزی شده وزن بدن خود را متعادل نگه دارید.امروز قصد معرفی مواد غذایی چربی سوز یا همان NEGATIVE CALORIE FOODS را داریم.
مواد غذایی چربی سوز, NEGATIVE CALORIE FOODS, کاهش وزن با تغذیه, سوزاندن چربی های شکم
در طبیعت مواد غذایی وجود دارد که به نام " غذاهایی با کالری منفی " (NEGATIVE CALORIE FOODS) معروف هستند. این مواد غذاییانرژی بیشتری برای هضم خود نیاز دارند، یعنی بدن انرژی بیشتری برای هضم آنها می سوزاند و در عین حال بدن نمی تواند کالری زیادی از آنها برای خود ذخیره کند. پس علاوه بر اینکه باعث سوخت چربی ها می شوند، کمتر به چربی تبدیل شده و ذخیره می شوند.
غذاهایی با کالری منفی، غذاهای غنی از ویتامین و املاح هستند که نه تنها باعث مصرف انرژی حاصل از خود می شوند، بلکه انرژی اضافی موجود در طی عمل هضم را مصرف می کنند. البته مصرف اینگونه مواد غذایی زمانی در کاهش وزن مؤثر است که غذاهای پُرکالری و فاقد مواد مغذی مثل انواع تنقلات ، چیپس و ... را مصرف نکنید.
معرفی مواد غذایی با کالری منفی (NEGATIVE CALORIE FOODS) یاچربی سوز
سبزی ها
مارچوبه – چغندر – کلم – کلم بروکلی – هویج - گل کلم – کرفس – کاسنی – فلفل قرمز – خیار – شاهی – سیر – لوبیا سبز – کاهو – پیاز – تربچه – اسفناج – شلغم و کدو سبز است.
میوه ها
سیب – زغال اخته – طالبی و گرمک – گریپ فوروت – لیمو ترش – انبه – پرتقال – هلو – آناناس – تمشک – توت فرنگی – گوجه فرنگی – نارنگی و هندوانه است.
گردآوری : نیره ولدخانی - کارشناس تغذیه
منبع فیتنس انلانین.
انسولین:
دسته دارویی: هورمون تنظیم کننده قند خون غیر استروییدی
خاصیت سمی برای کبد: خیر
خاصیت سمی برای کلیه: در صورت کمبود آب بله
عوارض جانبی : دیابت - و در صورت اور دوز اغما و مرگ
قدرت آنابولیک انسولین برای افزایش سریع حجم و قدرت، تستوسترون یکی از آنابولیک‌ترین هورمون‌ها در جهان به حساب می‌آید تستوسترون در سطح بالای آن خواه از طریق استروئیدهای آنابولیک، بیش هورمون‌ها و محرک‌های هورمونی دیگر تحریک شرایط آنابولیکی را در بدن سبب می‌شود که نهایتاً فیزیک بدنی تفکیک شده و عضلانی، ماحصل آن خواهد بود. اما تستوسترون تنها هورمون آنابولیک محسوب نمی‌شود و انسولین هم هورمون دیگری است که به همان اندازه قدرتمند است.
انسولین مسئولیت انتقال مواد مغذی به‌داخل جریان خون و تضمین حداکثر جذب و استفاده هر نوع مکمل قانونی و یا غیرقانونی را برعهده دارد. انسولین همچنین تشدید‌کننده ارسال کربوهیدرات‌ها و مکمل‌هائی همچون کراتین، گلوتامین و غیره را به‌داخل سلول‌های عضلانی به‌منظور حداکثر پمپ عضلانی می‌باشد
ممکن است با عبارت انسولین اسپایک آشنائی داشته باشید. این عبارت برمی‌گردد به افزایش سریع سطح انسولین در داخل بدن که به‌طور معمول به‌وسیله مصرف یک دوز مشخص از قندهای ساده حاصل می‌شود که در حداکثر محصولات حاوی کربوهیدرات و کراتین به‌صورت توام نیز مشاهده می‌شود. به‌منظور انتقال موادغذائی به‌داخل جریان خون و سلول‌های عضلانی به ترشح یکباره انسولین نیاز می‌باشد. با وجود تأثیر بالا و فوائد زیاد آن، انسولین اسپایک یا همان ترشح یکباره انسولین در مقادیر بالا می‌تواند کربوهیدرات زیادی را سبب شود که این کربوهیدرات‌ها به‌صورت کامل متابولیزه نشده و نهایتاً به‌صورت چربی در بدن ذخیره میشوند. انسولین تا زمانی‌که بر روی نحوه تأثیر آن بر روی بدن کنترل داشته باشد یک هورمون آنابولیک قوی محسوب می‌شود. اگر عملکرد انسولین را تحت کنترل داشته باشید در عرض ۴ تا ۶ هفته قادر خواهید بود ۵ تا ۱۰ بر وزن‌تان بیفزائید. در غیر این‌صورت با آسانی چربی قابل ملاحظه‌ای را در بدن خود جای داده‌اید
بدنسازان آماتور مسابقه‌ای از انسولین به‌شکل تزریقی آن جهت شتاب دادن به رشد عضلات‌شان در دوران خارج از مسابقه استفاده می‌کنند. به‌طور معمول عمل تزریق بلافاصله پس از تمرین و یا قبل از خوردن وعده غذائی حجیم پس از تمرین صورت می‌گیرد. انسولین کربوهیدرات‌ها را به‌داخل عضلات تهی شده به‌منظور جایگزین شدن و پر شدن دوباره آنها می‌فرستد و همچنین به ارسال پروتئین می‌پردازد که خیلی سریع به‌شکل عضله خالص سنتز شده به عضلات فرستاده می‌شود و بدین ترتیب در شکل دادن به یک فیزیک بدنی عضلانی و رگی بسیار نقش ایفا می‌کند
همان‌طور که می‌دانید تزریق انسولین کار بسیار خطرناکی است بله درست است که بدین ترتیب افزایش وزن حاصل می‌شود. اما اغلب این افزایش وزن چربی است که هرگز آن را از دست نخواهید داد. به‌علاوه اینکه اگر در همان مدت زمان کوتاه پس از تزریق انسولین به اندازه افی کربوهیدرات نخورید آن‌موقع است که دچار شوک دیابتی یا حتی کوما دیابتی خواهید شد.
به‌دلیل دارا بودن این خاصیت آنابولیکی بالقوه انسولین، بدنسازان سلامتی خودشان را برای دستیابی به نتایج فوق به خطر می‌اندازند. شاید عقلانی به‌نظر نیاید اما وسوسه دستیابی به عضلات بزرگ‌تر همیشه برای یک‌سری از بدنسازان که در جستجوی میان‌بر هستند وجود داشته است
خوشبختانه دیگر نیازی به خطر انداختن سلامتی به منظور دستیابی قدرت انسولین نیست چون تحقیقات اخیر راهی را پی روی ما گذاشته که می‌توانیم با دستکاری در میزان ترشح انسولین به‌صورت کاملاً بی‌خطر و قانونی همان نتایج را به‌دست آوریم
مکمل تهیه شده توسط شرکت SAN یکی از محصولاتی است که دقیقاً شبیه به انسولین عمل می‌کند. این ترکیب تشکیل شده از چهار عنصر محرک انسولین این محصول بر پایه‌ای علمی به‌گونه‌ای طراحی شده که افزایش عملکرد و خواص مثبت انسولین بدون افزایش سطح انسولین در بدن را در پی داشته باشد. مکمل فوق کربوهیدرات‌ها را به‌داخل سلول‌های عضلانی به منظور حداکثر پمپ عضلانی انجام می‌دهد. این ماده انتقال تمامی موادمغذی همچون آمینواسیدها از پروتئین، کراتین و سایر مکمل‌های دیگر را به‌داخل جریان خون و عضلات به منظور عملکرد آنابولیکی انجام می‌دهد و تمام این موارد را بدون افزایش سطح انسولین در بدن صورت می‌دهد. به‌منظور ارتقاء خاصیت آنابولیک در داخل بدن می‌بایست بالانس بین گلوکز و انسولین را به شکل بسیار ظریف حفظ نمائید. همین‌طور که سطح گلوکز افزایش می‌یابد میزان انسولین نیز می‌بایست به‌شکل هماهنگ با آن افزایش یابد و همین‌طور که سطح گلوکز کاسته می‌شود از سطح انسولین نیز به‌صورت هماهنگ با آن کاسته شود. تا وقتی‌که این بالانس حفظ شود. بر حجم عضلانی و قدرت به‌صورت روزانه افزوده می‌شود اما در صورت برهم خوردن این بالانس خیلی سریع متوجه خواهید شد که در حال افزایش بافت چربی و کاهش قدرت هستید
وقتی‌که سطح خون افزایش می‌یابد بدن شروع به آزادسازی انسولین می‌نماید و زمانی‌که این اتفاق افتاد سطح قند خون دوباره پائین آمده و به حد نرمال خود می‌رسد. اگر بدن در مقابل این تأثیر انسولین مقاوم شود آن‌موقع است که سطح قند خون به آسانی به میزان نرمال آن باز نخواهد گشت. مقاومت در مقابل انسولین یکی از علائم شروع دیابت (مرض قند) است و زمانی‌که به‌صورت کامل ظاهر شد بدن دیگر توانائی استفاده کامل از انسولین ترشح شده را نخواهد داشت
به‌دلیل اینکه ترشح میزان نرمال انسولین نمی‌تواند سطح قند خون را پائین بیاورد بدن شروع به ترشح مداوم انسولین بیشتر به منظور کاهش سطح قند خون و تنظیم بالانس بین گلوکز و انسولین می‌نماید زمانی‌که بدن انسولین بیش از حد آزاد می‌نماید کربوهیدرات به نحو مؤثر متابولیزه نمی‌شود و در عوض به‌جای اینکه به‌شکل انرژی برای پر کردن عضلات به‌سویله گلیکوژن مورد استفاده قرار می‌گیرد به‌صورت چربی ذخیره می‌شود و این یعنی خطر. زمانی‌که سطح انسولین از میزان مورد نیاز آن بالاتر که باشد بدن نخواهد توانست از کربوهیدرات‌ها به‌صورت کامل استفاده کند و آن‌موقع است که شروع به چیدن طبقاتی از بافت‌های چربی بر روی هم می‌نماید. کلید کار در مهار قدرت آنابولیکی انسولین، افزایش حجم عضلانی و قدرت و افزایش قابل ملاحظه‌ای سنتز پروتئین و جذب موادمغذی و تواماً بی‌تأثیر ساختن خواص مضر آن می‌باشد. مکملی که پیشتر از آن نام بردیم حاوی تمامی عناصر تقلیدکننده خاصیت آنابولیک است.
کــــــــــــــــــــورتــــــــــــــــــــون و عـــــــــوارض آن
کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids) به استروئیدهایی گفته می‌شود که در بخش
قشری غده فوق کلیوی ساخته میشوند. استروئیدها ترکیبات چربی با چهار حلقه کربنی هستند. کورتیکواستروئیدها به دو گروه عمده مینرالوکورتیکوئیدها (mineralocorticoids) و گلوکوکورتیکوئیدها (glucocorticoids) تقسیم میشوند.
گلوکوکورتیکوئیدها نقش‌های گوناگونی در بدن دارند از جمله کاهش التهاب، تخفیف واکنش‌های ایمنی، تاثیر بر سوخت‌وساز و افزایش قند خون.
با توجه به نقش مهمی که گلوکوکورتیکوئیدها در تخفیف پاسخ‌های ایمنی دارند تعداد زیادی دارو بر اساس این اسکلت ساختمانی با فرمول‌های شیمیایی شبیه هم ساخته شده‌است که به آنها استروئید، کورتیکواستروئید و یا کورتون گفته می‌شود.
کورتون ها در اشکال مختلف قرص خوراکی،تزریقی، استنشاقی،موضعی و...موجود میباشند.
کورتون ها داروهای بسیار محبوبی بین پزشکان و بیماران است . چرا که علائم را بخوبی کاهش می دهد و بسیار نیز پر استفاده است .
اما این داروهای محبوب میتوانند عوارض جانبی زیادی داشته باشند . عوارض داروهای کورتونی به میزان و مدت مصرف آنها بستگی دارد . هرچه مقدار و مدت درمان بیشتر باشد عوارض آن بیشتر خواهد بود .
موارد بی‌شماری از کاربرد این داروها در درمان درازمدت بیماری‌ها وجود دارد که قابل جایگزینی با هیچ داروی دیگری نیستند و به دلیل خاصیت تضعیف ایمنی کورتون‌ها ،استفاده وسیع از این داروها برای درمان بیماری‌های خود ایمنی صورت می‌گیرد.
به عنوان مثال برای درمان روماتیسم مفصلی ، انواعی از بیماری‌های کلیوی، نوعی از هپاتیت که هپاتیت خودایمنی نامیده می‌شود و انواعی از بیماری‌های پوستی مزمن استفاده از کورتون به مدت طولانی کاربرد دارد.
اسپری بکلومتازون و فلوتیکازون در حال حاضر اساس درمان درازمدت آسم هستند و خوشبختانه عوارض بسیار کمی دارند. اسپری بینی این داروها نیز موجود است که با کمترین عارضه در درمان حساسیت‌های فصلی به کار می‌روند.
عارضه‌های داروهای کورتون
1- پوکی استخوان: کورتون مانع فعالیت سلول‌هایی می‌شود که در استخوان‌سازی و رسوب کلسیم در استخوان‌ها نقش دارند. از سوی دیگر از جذب کلسیم در روده جلوگیری می‌کند، در نتیجه کلسیم از استخوان‌ها برداشته می‌شود و به درون خون راه می‌یابد. این دو فرایند موجب پوکی‌استخوان می‌شود. در افرادی که از این داروها استفاده می‌کنند لازم است برای پیشگیری از بروز عوارض، مصرف لبنیات را در رژیم غذایی خود بگنجانند و درصورت نیاز از مکمل‌های کلسیم هم استفاده کنند.
2- چاقی: افزایش بی‌رویه اشتها از دیگر عارضه‌های جانبی کورتون است و به همین دلیل به کسانی که تحت درمان با کورتون قرار دارند توصیه می‌شود که غذاهای کم کالری مصرف کنند.
3- تورم: کورتون‌ها اغلب موجب دفع پتاسیم و جذب سدیم میشوند. مصرف نمک سدیم در این بیماران می‌تواند موجب تورم شدید شود. رژیم غذایی چنین فردی باید در حد امکان بدون نمک طعام باشد.
4- مشکلات چشمی: مصرف طولانی کورتون احتمال ابتلا به آب مروارید و گلوکوم (آب‌سیاه) را نیز زیاد می‌کند.
5- اختلال حافظه: مطالعات جدید نشان داده است با مصرف کورتون فعالیت‌های مربوط به حافظه دراز مدت مانند استعداد یادگیری، یادآوری سریع و یادآوری با تاخیر کاهش می‌یابد. بیشتر این فعالیت‌ها در طول 10 روز بعد از قطع دارو به حالت اول برمی‌گردد. اگر چه زمان بیشتری به‌طول می‌انجامد تا یادآوری سریع به حالت عادی برگردد.
6- قرمزی پوست: استفاده از پمادهای حاوی کورتون شاید به سرعت التهابات پوستی را درمان کند اما استفاده طولانی از آن موجب قرمزی پوست می‌شود. استفاده طولانی مدت از کورتون باعث نازک شدن پوست و گشاد شدن رگ‌های زیرپوست می‌شود که پیامد آن قرمزی پوست است.
عضو انجمن متخصصان پوست ایران گفت: مصرف طولانی‌مدت داروهایی که سیستم ایمنی را ضعیف می‌کنند مانند داروهای کورتونی باعث بروز قارچ پا می‌شود.
7- یکی از عوارض استفاده زیاد از کورتون‌ها افزایش میزان چربی است. این حالت به علاوه تورم بدن باعث پُف‌کردن فرد شده و علامتی به نام صورت ماه ایجاد می‌کند. البته صورت از لحاظ زیبایی مثل ماه نمی‌شود بلکه مثل ماه گرد می‌شود.
8- استفاده مکرر از کورتون باعث تحلیل رفتن عضلات می‌شود. به‌دلیل تخریب پروتئین‌های بدن، پروتئین غذایی فرد باید حتی‌الامکان بالا باشد. یک فوق تخصص بیماری‌های ریه نیز درخصوص عوارض داروهای کورتونی گفت: تجویز داروهای کورتونی به‌منظور درمان آسم کودکان موجب تاخیر در رشد کودک می‌شود.
دکتر کاظم آملی، متخصص ریه و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران اعلام کرد: بیماری‌های ریوی به‌ویژه آسم در رشد کودک تأثیر منفی داشته و کودکانی که مبتلا به آسم هستند رشد کمتری نسبت به سایر کودکان دارند. بنابراین استفاده از داروهای کورتونی می‌تواند باعث کوتاه‌تر‌شدن قد کودک شود.
9- استفاده از مقادیر بالای کورتون موجب افزایش احتمال نوع خاصی از بی‌نظمی ضربان قلب که یکی از عوامل اصلی سکته مغزی است، می‌شود.
10- علاوه بر اینها استفاده از کورتون می‌تواند موجب سردرد، سرگیجه، عصبانیت، افسردگی، هیجان‌پذیری، اختلال‌خواب، جوش غرور، رشد موهای زائد، ناراحتی معده، افزایش فشار خون، تاخیر در بهبود بیماری‌های عفونی و زخم‌ها، درد یا ضعف عضلانی، افزایش تعریق، تشنگی شدید، کبودشدگی غیرطبیعی و اختلال در قاعدگی زنان نیز بشود.
منبع:ویکی و ایران سلامت